บุคลากรโรงเรียนพิบูลวิทยาลัย
ขอมุทิตาคารวะ
ด้วยความอาลัย
แด่
20 ผู้เกษียณอายุราชการและเออลี่
ในปีการศึกษา 2551
เออร์ลี่ที่สมหวัง 2551
O ลานวิหารหลวงพ่อขาวดูเศร้าโศก
โพธิ์เคยโบกไกวกิ่งไม่ติงไหว
พ่อนั่งซึมเหี่ยวห่อเหมือนท้อใจ
ฤาอาลัยครูพิบูลฯอาดูรจริง
O กันยานี้ครูมีมาจะลาจาก
เยอะมากมากหวั่นใจไปทุกสิ่ง
เคยสอนสั่งเคยเป็นหลักได้พักพิง
จะมาทิ้งโรงเรียนแล้วหรือแก้วตา
O ยังจำภาพครูแนบแหบเสน่ห์
เสียงทองแดงโฉเฉ"แหลงไหร่หว้า"
แนบคนดีสามีขวัญอนัญญา
เทพอุ้มมาสมสู่เป็นคู่บุญ
O ครูชูชีพเพียงเห็นหลังยังจำได้
พ่อผมดกปรกไหล่อย่าเคืองขุ่น
สอนคณิตคิดเก่งหนอนะพ่อคุณ
อย่าเฉียวฉุนพ่อเศรษฐีศรีโรงเรียน
O กรรณิการ์เคยสง่าหัวหน้าหมวดฯ
ไม่เอยอวดอาทรสอนอ่านเขียน
มืออย่างเธอถึงขั้นเป็นชั้นเซียน
เออร์ลี่เปลี่ยนทางชีวิตคิดถึงจัง
O สาวประทวนโฉมงามทรามสวาท
เธอผุดผาดเอวองค์ดุจวงศ์ถัง
ผิวพรรณจีนหมวยเกี๊ยะน่าเลี้ยะจัง
แต่น่าชังที่วาทีเธอมีตรึม
O ลูกสาวพ่อชื่อสุวรรณนั้นเป็นหนึ่ง
มีมาดซึ่งดูเก่งแลเคร่งขรึม
ยิ้มไม่มากอยากบ่นนำเสียงพัมพึม
ใครเห็นซึมสู้ไม่ไหวในผลงาน
O เพื่อนลูกชีพแบบบังเอิญเจริญศักดิ์
ความน่ารักรูปหล่อให้พอผ่าน
ผิวผุดผ่องไร้ราคีไม่มีปาน
เรื่องแปลนบ้านรู้จริงยิ่งกว่าใคร
O จริยามีวาจาเป็นอาวุธ
ถ้าบอกหยุดนักเรียนหยุดกลัวกันใหญ่
ด้วยปากร้ายใจดีไม่มีภัย
แต่อย่าได้ท้าลองต้องขอเตือน
O พ่อคำนึงนึกมาพาใจหาย
ลูกหญิงชายลับลอยมาคล้อยเคลื่อน
เกษียณหายเออร์ลี่ห่างต่างวันเดือน
กลับมาเยือนพ่อบ้างอย่าร้างลา
O ลูกธงชัย สัมฤทธิ์ สุรางค์รัตน์
ลูกจะตัดพ่อไปกระไรหนา
ทั้งจำนง สมจิตร์ คิดระอา
จะหนีหน้ายกขบวนด่วนจากจร
O เสียงแว่วแว่ว"หลวงพ่อขาวดูเศร้าสร้อย"โถเด็กน้อยจงหยุดนั่งฟังพ่อก่อน
หลายร้อยปีพ่อนั่งเฝ้ามาเว้าวอน
เฝ้าให้พรเฝ้าปกปักรักห่วงใย
O ลูกเหลนโหลนศิษย์เขียวแดงรุ่นร้อยเก้า
พ่อห่วงเจ้าแต่เจ้าหวงห่วงพ่อไหม
พ่อวอนขอศิษย์พิบูลฯรุ่นต่อไป
หลอมดวงใจอย่าแห้งเหือดเลือดเขียวแดง.
ศักดิ์สิทธิ์ นามสุวรรณ
O ธีระ ศิษย์เอกอ้าง ธรรมญาณ หนึ่งนา
รอด ที่เรียนเชี่ยวชาญ ท่านชี้
อัมพร ว่ากว้างปาน ใดเปรียบ เทียบนอ
คุณพระอาจารย์นี้ ยิ่งฟ้าใดเสมือน .
ศักดิ์สิทธิ์ นามสุวรรณ
สุพจน์ พูนนาค
O สุ คือดีดีพร้อมถนอมเกียรติ
ไม่เคยเหยียดย่ำใครให้ขุ่นหมอง
พจน์ คือถ้อยวาทีที่หมายปอง
แต่จำต้องเพียงหมายเพราะอายพจน์
พูน ปัญญาสมค่าครูผู้สอนสั่ง
ประดุจดั่งทรัพย์ที่ไม่มีหมด
นาค คือเกียรตินาคีที่งามงด
จะปรากฏชื่อไว้ไปนิรันดร .
เจริญศักดิ์ จามรวรรณ
O เพื่อนลูกชีพแบบบังเอิญเจริญศักดิ์
ความน่ารักรูปหล่อให้พอผ่าน
ผิวผุดผ่องไร้ราคีไม่มีปาน
เรื่องแปลนบ้านรู้จริงยิ่งกว่าใคร.
ศักดิ์สิทธิ์ นามสุวรรณ
ชูชีพ ชูกิตติพันธ์
O ครูชูชีพเพียงเห็นหลังยังจำได้
พ่อผมดกปรกไหล่อย่าเคืองขุ่น
สอนคณิตฯคิดเก่งหนอนะพ่อคุณ
อย่าเฉียวฉุนพ่อเศรษฐีศรีโรงเรียน.
ศักดิ์สิทธิ์ นามสุวรรณ
แนบ ฉิมเรือง
O ครูเอ๋ยครูแนบ
เสียงแหบดี.เจ.เสน่ห์เหลือ
มุกมากมีแถมแจมเจือ
ชาติเชื้อชาวใต้ใจนักเลง
สร้างฐานะครอบครัวที่อบอุ่น
ลูกหลานเกื้อหนุนด้วยความเก่ง
น้ำใจดีเด่นเป็นกันเอง
ไม่มีเบ่งบอกศักดิ์ศรีพี่แนบเอย.
ศักดิ์สิทธิ์ นามสุวรรณ
O นิตยา นวลสาลี
ครูท่านนี้เชี่ยวชาญด้านภาษา
ทั้งคำศัพท์ประโยคพจน์บทสนทนา
สอนดั่งว่าเป็นเครือญาติต่างชาติจริง
เป็นหัวหน้าฝ่ายทะเบียนและวัดผล
ต้องอดทนทำหน้าที่ที่ใหญ่ยิ่ง
มีผลงานฝากไว้ให้อ้างอิง
คือยอดหญิงลูกเขียวแดงแกร่งจริงเอย.
ศักดิ์สิทธิ์ นามสุวรรณ
O สมนา ปนาทกูล
อาดูรเกษียณมาลาหลีกหาย
ความรู้ความดีมีมากมาย
เสียดายอาลัยจะไกลตา
ถ้าพักเบื่อมาช่วยเหลือโรงเรียนหน่อย
สมาคมฯยังคอยให้ช่วยหนา
สายเลือดพิบูลฯชื่อสมนา
กลับมาอีกครั้งยังรอคอย.
ศักดิ์สิทธิ์ นามสุวรรณ
กรรณิการ์ คำพุฒ
O กรรณิการ์เคยสง่าหัวหน้าหมวด
ไม่เคยอวดอาทรสอนอ่านเขียน
มืออย่างเธอถึงขั้นเป็นชั้นเซียน
เออลี่เปลี่ยนทางชีวิตคิดถึงจัง.
ศักดิ์สิทธิ์ นามสุวรรณ
จริยา เหมือนชู
O จริยามีวาจาเป็นอาวุธ
ถ้าบอกหยุดนักเรียนหยุดกลัวกันใหญ่
ด้วยปากร้ายใจดีไม่มีภัย
แต่อย่าได้ท้าลองต้องขอเตือน.
ศักดิ์สิทธิ์ นามสุวรรณ
ประทวน อ่อนไสว
O สาวประทวนโฉมงามทรามสวาท
เธอผุดผาดเอวองค์ดุจวงศ์ถัง
ผิวพรรณจีนหมวยเกี๊ยะน่าเลี้ยะจัง
แต่น่าชังที่วาทีเธอมีตรึม.
ศักดิ์สิทธิ์ นามสุวรรณ
O ลูกสาวพ่อชื่อสุวรรณนั้นเป็นหนึ่ง
มีมาดซึ่งดูเก่งแลเคร่งขรึม
ยิ้มไม่มากอยากบ่นนำเสียงพัมพึม
ใครเห็นซึมสู้ไม่ไหวในผลงาน.
ศักดิ์สิทธิ์ นามสุวรรณ
วันทนา รู้เจริญ
O ครูสตรีหนึ่งนั้น วันทนา
สมชื่องามจรรยา นอบน้อม
คหกรรมศาสตร์วิชา สอนสั่ง ถ้วนแฮ
ศิษย์ต่างก้มกราบค้อม ส่งท่านวันเกษียณ.
ศักดิ์สิทธิ์ นามสุวรรณ
สมพิศ รัตนสุวรรณ
O ครูสตรีสมพิศพ้อง วันทนา รู้แล
สอนร่วมคหกรรมมา ไม่ท้อ
หน้าที่ต่างนำพา เพื่อศิษย์ พิบูลฯนอ
การเกษียณมาเล่นล้อ กลับเหย้าเนาสถาน.
ศักดิ์สิทธิ์ นามสุวรรณ
O รัตนา สังฆกิจ
งามพิศ สมนาม ความหมาย
แก้วมณี แวววาม อร่ามพราย
เปล่งประกาย คู่กาล มานานปี
ยามเยาว์ เป็นศิษย์ เขียวแดง
พิบูลฯแหล่ง ศึกษา สง่าศรี
จิตใจ เยี่ยงชาย ชาตรี
วาที ผูกมิตร สัมพันธ์.
ศักดิ์สิทธิ์ นามสุวรรณ
O สุปาณี หลำพรหม
เหมาะสมครูคณิตฯคิดคูณหาร
มุ่งสั่งสอนท่านถือคือหลักการ
เรื่องผลงานส่วนตัวไม่มัวคิด
ทุกวันตั้งใจได้สั่งสอน
อาทรความรู้ฐานครูศิษย์
มีธรรมนำชัยให้ชีวิต
ผลอุทิศดลสุขทั่วครอบครัวเทอญ.
ศักดิ์สิทธิ์ นามสุวรรณ
O ระเบียบ นาอุดม
ศิษย์ชื่นชม ผลงาน การศึกษา
นับสิบปี ที่ทำ ช่วยนำพา
อังกฤษให้ เป็นวิชา ที่ควรรู้
ผลจากเพียร ทุ่มเท เสียสละ
คุณค่าจะ ย่อมคง ดำรงอยู่
เกษียณไป สมค่า คำว่าครู
ขอเชิดชู ครูแท้ ของแม่พิมพ์.
ศักดิ์สิทธิ์ นามสุวรรณ
สุรีย์ แสงสว่างโชติ
O สุรีย์ สาดส่องฟ้า โรงเรียน พิบูลฯนอ
แสง อร่ามคู่เพียร แต่งสร้าง
สว่าง อักษราเขียน สอนสั่ง ศิษย์แล
โชติ ตราบเกษียณอ้าง ช่วงฟ้าพิบูลฯเสมอ.
ศักดิ์สิทธิ์ นามสุวรรณ
O ครูสมทรงสมนามงามสมร่าง
พร้อมทุกอย่างทรัพย์ปัญญาน่าสงสัย
ยังครองโสดร้างคู่อยู่อย่างไร
ตรองถามใจตอบแก้แต่โดยดี
" คนโสดมีเสรีอิสระ
ไร้พันธะผูกเหนี่ยวเกี่ยวตัวพี่
เป็นครูสอนการศึกษามานานปี
งานหน้าที่คือเนื้อคู่ครูสมทรง "
ศักดิ์สิทธิ์ นามสุวรรณ
O จำนง เดชชู
หัวหน้าหมู่นักการแม่งานใหญ่
เป็นเรี่ยวแรงแห่งพิบูลวิทยาลัย
เกษียณไปฝากความดีเป็นศรีเอย.
ศักดิ์สิทธิ์ นามสุวรรณ
O สมจิตร์ อ่ำสงวน
มีส่วนเรี่ยวแรงแข็งขัน
ร่วมมือหมู่นักการงานสำคัญ
ทุกสิ่งสรรที่มอบหมายทำได้เอย.
ศักดิ์สิทธิ์ นามสุวรรณ
พระจันทร์ปันใจ (องก์ 1 )
O เปล่งปลั่งประกายกล้า ระดะฟ้ารตรีเดียว
O คืนค่ำฉนำศก พศ.ปกริการาย
O มึนเมาสุราล่วง ระอุทรวงจิตราพา
พระจันทร์ปันใจ ( องก์ 2 )
O นักสร้างภาพตีบทกว่าดาราใหญ่ เดินกันไขว่เข้าสภาวางท่าเขื่อง
O เมื่อไฟแค้นสองกลุ่มรุมประเทศ คือสาเหตุเผาน้ำใจให้เหือดแห้ง
O สามัคคีเมื่อถูกเมินเดินก้าวข้าม ซ้ำเหยียดหยามรอเวลาเข้ามาใหญ่
O เลือดรักชาติศาสน์กษัตริย์วิบัติหมด ศีลธรรมคดสังคมเศร้าล้วนเหงาหงอย 
O เมื่อพระจันทร์ยิ้มกว้างกลางท้องฟ้า ความศรัทธาแทบทรุดก่อจุดเริ่ม
O ขอเพียงไทยรักไทยด้วยใจซื่อ ฝ่ายไหนไหนก็คือเลือดน้องพี่
O เมื่อพระจันทร์ยิ้มกว้างกลางท้องฟ้า ความศรัทธาแทบทรุดก่อจุดเริ่ม
O ขอเพียงไทยรักไทยด้วยใจซื่อ ฝ่ายไหนไหนก็คือเลือดน้องพี่
