ดอกสร้อยกรีฑาภายใน “ พิบูลวิทยาลัย ’ 51 ”

O กีเอ๋ยกีฬาสี ประเพณีสืบสานการแข่งขัน
รวมสายเลือดนักกีฬามาประชัน ช่วงแห่งวันชิงชัยในพิบูลฯ
หกคณะหกสีมีลูกซุ่ม ทีเด็ดกุมปิดตายหายสาบสูญ
กรีฑาเชียร์ลีดเดอร์เพริดเจิดจำรูญ ทวีคูณตระการตาพาเหรดเอย.

ศักดิ์สิทธิ์ นามสุวรรณ

O น้ำเอ๋ยน้ำใจ หลั่งรินไหลทั่วลานการแข่งขัน
ทั้งกองเชียร์พาเหรดอัฒจันทร์ ต่างแบ่งปันช่วยงานสานน้ำใจ
อัฒจันทร์เก๋ไก๋ให้จุดเด่น เชียร์ร้องเล่นรับทุกมุขสนุกใหญ่

ลีดเดอร์ยิ่งยึกยักโยกสะโพกไกว สานสายใยลูกเขียวแดงทุกแห่งเอย.

ศักดิ์สิทธิ์ นามสุวรรณ

รักบ้านเกิด

ด.ช.ศักดิ์สิทธิ์ นามสุวรรณ

เกิดที่ ต.น้ำปลีก อ.อำนาจเจริญ จ.อุบลราชธานี

อำนาจเจริญ เป็นจังหวัดในภาคอีสาน ตั้งขึ้นหลังสุด เป็นจังหวัดที่ 76 ของประเทศ เมื่อวันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2536 เดิมเป็นอำเภอในจังหวัดอุบลราชธานี ประกอบด้วยอำเภออำนาจเจริญ (ปัจจุบันคึออำเภอเมืองอำนาจเจริญ) อำเภอชานุมาน อำเภอปทุมราชวงศา อำเภอพนา อำเภอหัวตะพาน อำเภอเสนางคนิคม และกิ่งอำเภอลืออำนาจ (ปัจจุบันคืออำเภอลืออำนาจ)

สัญลักษณ์ประจำจังหวัดคือ รูปพระมงคลมิ่งเมืองซึ่งให้ความคุ้มครองชาวเมือง
ดอกไม้ประจำจังหวัด: ดอกจานเหลือง
ต้นไม้ประจำจังหวัด: ตะเคียนหิน (Hopea ferrea)
คำขวัญประจำจังหวัด: พระมงคลมิ่งเมือง แหล่งรุ่งเรืองเจ็ดลุ่มน้ำ งามล้ำถ้ำศักดิ์สิทธิ์ เทพนิมิตรพระเหลา เกาะแก่งเขาแสนสวย เลอค่าด้วยผ้าไหม ราษฎร์เลื่อมใสใฝ่ธรรม

ชีวิตวัยเด็กที่บ้านเกิด อยู่กับตาและยาย ที่ประกอบอาชีพทำนา

ภาพตาและเพื่อน ณ สหกรณ์การเกษตรอำเภอบุ่ง หรืออำเภออำนาจเจริญ

บทกลอนรักบ้านเกิด

น้ำปลีก
O น้ำปลีกคือสายใยแห่งไออุ่น ได้พึ่งบุญยายตามาแต่หลัง
จนปีกแกร่งแรงห่วงสร้างรวงรัง เป็นจุดตั้งครอบครัวของตัวเอง
O วันเดือนปีเปลี่ยนไปหัวใจอยู่ สำนึกรู้เลือดอีสานต้องหาญเก่ง
อยู่แสนไกลใต้ฟ้าอย่ายำเกรง มาครื้นเครงวันสงกรานต์ถิ่นบ้านเรา.

ศักดิ์สิทธิ์ นามสุวรรณ
25 ธันวาคม 2534

แม่ยายและแม่

พ่อ
พระมงคลมิ่งเมือง จ.อำนาจเจริญ

วัดกลาง ต.น้ำปลีก สถานที่วิ่งเล่นแต่เด็กๆ

เพลง " น้ำปลีก "

O ท้องฟ้าสีหม่น ดั่งคนหัวอกสะท้อน
จากแดนมารดร เร่ร่อนรอนแรมเซซัง
จากถิ่นน้ำปลีก ปลีกไปด้วยใจมุ่งหวัง
ถ้าหากชีพยัง จะสร้างฝัน รอวันกลับมา

* O น้ำปลีก จังหวัดอำนาจเจริญ
ยามเด็กเพลิดเพลิน ร่ำเรียนด้วยบุญยายตา
ข้าวเหนียวปั้นเก่า พาข้าวพร้อมร่วมชายคา
สุขใจหนักหนา ครอบครัวอีสานบ้านดอน

O บุญผะเหวด บ่าวน้อยคอยแยงผู้สาว
สงกรานบ้านเก่า สานเฮาร่วมฮีตร่วมฮอย
อยู่กันพร้อมหน้า ตายายแม่น้ารอคอย
แม้ไกลไม่ถอย เฝ้าคอยหวนคืนมานาน

O ท้องฟ้าสีหม่น สร้างคนอีสานให้แกร่ง
อยู่ได้ทุกแห่ง ถิ่นไทยไม่เคยอาทร
ก่อนลาบ้านเกิด ปีใดหัวใจสะท้อน
ถิ่นแดนมารดร แดนอีสาน คือบ้านของเฮา . ( ซ้ำ )

ศักดิ์สิทธิ์ นามสุวรรณ
13 ตุลาคม 2548

ลูก/หลานและเหลนของตา-ยาย ปัจจุบัน