เกิดที่ ต.น้ำปลีก อ.อำนาจเจริญ จ.อุบลราชธานี
อำนาจเจริญ เป็นจังหวัดในภาคอีสาน ตั้งขึ้นหลังสุด เป็นจังหวัดที่ 76 ของประเทศ เมื่อวันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2536 เดิมเป็นอำเภอในจังหวัดอุบลราชธานี ประกอบด้วยอำเภออำนาจเจริญ (ปัจจุบันคึออำเภอเมืองอำนาจเจริญ) อำเภอชานุมาน อำเภอปทุมราชวงศา อำเภอพนา อำเภอหัวตะพาน อำเภอเสนางคนิคม และกิ่งอำเภอลืออำนาจ (ปัจจุบันคืออำเภอลืออำนาจ)
สัญลักษณ์ประจำจังหวัดคือ รูปพระมงคลมิ่งเมืองซึ่งให้ความคุ้มครองชาวเมือง
ดอกไม้ประจำจังหวัด: ดอกจานเหลือง
ต้นไม้ประจำจังหวัด: ตะเคียนหิน (Hopea ferrea)
คำขวัญประจำจังหวัด: พระมงคลมิ่งเมือง แหล่งรุ่งเรืองเจ็ดลุ่มน้ำ งามล้ำถ้ำศักดิ์สิทธิ์ เทพนิมิตรพระเหลา เกาะแก่งเขาแสนสวย เลอค่าด้วยผ้าไหม ราษฎร์เลื่อมใสใฝ่ธรรม
ภาพตาและเพื่อน ณ สหกรณ์การเกษตรอำเภอบุ่ง หรืออำเภออำนาจเจริญ
บทกลอนรักบ้านเกิด
น้ำปลีก
O น้ำปลีกคือสายใยแห่งไออุ่น ได้พึ่งบุญยายตามาแต่หลัง
จนปีกแกร่งแรงห่วงสร้างรวงรัง เป็นจุดตั้งครอบครัวของตัวเอง
O วันเดือนปีเปลี่ยนไปหัวใจอยู่ สำนึกรู้เลือดอีสานต้องหาญเก่ง
อยู่แสนไกลใต้ฟ้าอย่ายำเกรง มาครื้นเครงวันสงกรานต์ถิ่นบ้านเรา.
O น้ำปลีกคือสายใยแห่งไออุ่น ได้พึ่งบุญยายตามาแต่หลัง
จนปีกแกร่งแรงห่วงสร้างรวงรัง เป็นจุดตั้งครอบครัวของตัวเอง
O วันเดือนปีเปลี่ยนไปหัวใจอยู่ สำนึกรู้เลือดอีสานต้องหาญเก่ง
อยู่แสนไกลใต้ฟ้าอย่ายำเกรง มาครื้นเครงวันสงกรานต์ถิ่นบ้านเรา.
ศักดิ์สิทธิ์ นามสุวรรณ
25 ธันวาคม 2534
25 ธันวาคม 2534
แม่ยายและแม่
พ่อ
พระมงคลมิ่งเมือง จ.อำนาจเจริญ
วัดกลาง ต.น้ำปลีก สถานที่วิ่งเล่นแต่เด็กๆ
ลูก/หลานและเหลนของตา-ยาย ปัจจุบัน
พระมงคลมิ่งเมือง จ.อำนาจเจริญ
วัดกลาง ต.น้ำปลีก สถานที่วิ่งเล่นแต่เด็กๆ
เพลง " น้ำปลีก "
O ท้องฟ้าสีหม่น ดั่งคนหัวอกสะท้อน
จากแดนมารดร เร่ร่อนรอนแรมเซซัง
จากถิ่นน้ำปลีก ปลีกไปด้วยใจมุ่งหวัง
ถ้าหากชีพยัง จะสร้างฝัน รอวันกลับมา
* O น้ำปลีก จังหวัดอำนาจเจริญ
ยามเด็กเพลิดเพลิน ร่ำเรียนด้วยบุญยายตา
ข้าวเหนียวปั้นเก่า พาข้าวพร้อมร่วมชายคา
สุขใจหนักหนา ครอบครัวอีสานบ้านดอน
O บุญผะเหวด บ่าวน้อยคอยแยงผู้สาว
สงกรานบ้านเก่า สานเฮาร่วมฮีตร่วมฮอย
อยู่กันพร้อมหน้า ตายายแม่น้ารอคอย
แม้ไกลไม่ถอย เฝ้าคอยหวนคืนมานาน
O ท้องฟ้าสีหม่น สร้างคนอีสานให้แกร่ง
อยู่ได้ทุกแห่ง ถิ่นไทยไม่เคยอาทร
ก่อนลาบ้านเกิด ปีใดหัวใจสะท้อน
ถิ่นแดนมารดร แดนอีสาน คือบ้านของเฮา . ( ซ้ำ )
O ท้องฟ้าสีหม่น ดั่งคนหัวอกสะท้อน
จากแดนมารดร เร่ร่อนรอนแรมเซซัง
จากถิ่นน้ำปลีก ปลีกไปด้วยใจมุ่งหวัง
ถ้าหากชีพยัง จะสร้างฝัน รอวันกลับมา
* O น้ำปลีก จังหวัดอำนาจเจริญ
ยามเด็กเพลิดเพลิน ร่ำเรียนด้วยบุญยายตา
ข้าวเหนียวปั้นเก่า พาข้าวพร้อมร่วมชายคา
สุขใจหนักหนา ครอบครัวอีสานบ้านดอน
O บุญผะเหวด บ่าวน้อยคอยแยงผู้สาว
สงกรานบ้านเก่า สานเฮาร่วมฮีตร่วมฮอย
อยู่กันพร้อมหน้า ตายายแม่น้ารอคอย
แม้ไกลไม่ถอย เฝ้าคอยหวนคืนมานาน
O ท้องฟ้าสีหม่น สร้างคนอีสานให้แกร่ง
อยู่ได้ทุกแห่ง ถิ่นไทยไม่เคยอาทร
ก่อนลาบ้านเกิด ปีใดหัวใจสะท้อน
ถิ่นแดนมารดร แดนอีสาน คือบ้านของเฮา . ( ซ้ำ )
ศักดิ์สิทธิ์ นามสุวรรณ
13 ตุลาคม 2548
13 ตุลาคม 2548
ลูก/หลานและเหลนของตา-ยาย ปัจจุบัน
20 ความคิดเห็น:
บ้านเกิดคือที่ฝังรกของทารกเมื่อหมอตำแยตัดสายสะดือ จึงเรียกว่าทีฝังรกราก จึงเป็นที่สร้างความผูกพันตั้งแต่เกิดจนโต ความรักที่มีต่อบ้านเกิดจึงเป็นปกติและการกลับไปตอบแทนจึงเป็นหน้าที่ที่เรียกว่ากตัญญูกตเวที
ครูอุบล คนขยัน ของผองศิษย์
นามศักดิ์สิทธิ์ จิตใจงาม เสียจริงหนอ
นามสุวรรณ ชื่อสกุล คนรูปหล่อ
มิเคยท้อ คอยสอนสั่ง ตลอดเวลา
มาวันนี้ คุณครู ทำเว็บไซต์
ช่างไฉไล ดูเหมาะสม เป็นหนักหนา
เพื่อธำรง ภาษาไทย ด้วยจรรยา
คอมเม้นต์มา ด้วยรัก จากใจจริง
อาจารย์ตอนเด็กน่ารักดีค่ะ
ตอนนี้เปลี่ยนไปเยอะ
นางสาวสุปรียา ปั้นปัญญา ม.6/13 เลขที่ 10ก
นางสาวชิดชนก ม.6/13 เลขที่ 5 ก
อ่านแล้ว..รักบ้านเกิด เกิดเป็นคนต้องกตัญญูถึงจะเจริญ บ้านคือที่ให้เราเกิดและเติบโต ควรหวงแหนด้วยชีวิต
อาจารย์อ่านแล้วรักบ้านเกิดจริงๆ
คนเราต้องรู้จักความกตัญญูรู้คุณคน
เห็นรูปอาจารย์ตอนเด็กๆ แอ๊บแบ้วนะคะ
นางสาวธนาภรณ์ ศรีล้อม ม.6/13 เลขที่ 6ก
เมื่ได้อ่านบทความแล้วรู้สึกรักชาติครับ
แล้วประทับใจกับครูจูหลิง
มากเลยครับ รักชาติครับ
แล้วได้ รู้ประวัติอาจารย์ตอนเด็กด้วยครับ
น่ารักดีครับ
นายพรทวี นิยมพันธุ์ เลขที่ 4ก ชั้น ม.6/9
เมื่อได้อ่านบทความแล้วรู้ถึง
การเสียสละของครูจูหลิงและ
เห็นถึงความเสียสละของคนไทย
ที่มีต่อประเทศชาติ....ค่ะ
นางสาว สมฤทัย อู่ทอง เลขที่ 17ก. ม.6/12
เข้าเว็บไซด์อาจารย์ อ่านเนื้อหาบทความต่าง ๆ เเล้วซึ้งค่ะ กินใจ รูปภาพอาจารย์ตอนเด็กก็น่ารักดีค่ะ
ชื่อ น .ส. กมลชนก เสงี่ยมจิตต์
ชั้น ม.6/9 เลขที่ 10 ข
จากหมวดตี้ถึงครูจูหลิง-ความศรัทธา/ความรักและสันติภาพ หนูอ่านแล้วรู้สึกว่าคนดีๆในสมัยนี้นั้นหายากโดยเฉพาะคนที่รักประเทศชาติจากใจจริงยอมเสียสละตนเองเพียงคนเดียวเพื่อคนอื่นๆอีกนับล้านคน ในความรู้สึกของหนูเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่มาก เป็นบุคคลที่น่ายกย่องเป็นอย่างยิ่ง
น.ส.ณัฐสุดา แตงบู่ ม.6/9 เลขที่ 12ข
ไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไม ความดีของท่านทั้ง2ยังคงติดตรึงอยู่ในใจของเราทุกคนอยู่ตลอดเวลา เพราะว่าความเสียสละเพื่อชาติบ้านเมืองของครูจูหลิงและหมวดตี้เป็นเสมือนแรงกระตุ้นให้คนไทยทุกคน รัก และ หวงแหนแผ่นดิน
นางสาว สุนิสา จันสารี ม.6/5 เลขที่22ข.
ทราบประวัติของอาจารย์(พร้อมรูปภาพประกอบ)
และยังได้เห็นสถานที่ต่างๆของจังหวัดอุบลราชธานี
รวมถึงบทกลอนต่างๆที่ได้อ่านซึ้งจริง
น.ส.ชุติมณฑน์ ภู่นภาอำพร ม.6/12 เลขที่ 7ก.
รูปอาจารย์ตอนเด็กๆ น่ารักจังเลยค่ะ ดีจังได้ทราบประวัติจังหวัดอุบลราชธานีด้วย มีความรู้มากๆ
น.ส. ณัฐชา แววพิลา ม. 6/5 เลขที่ 15 ข
นายอิทธิพล พันธุ์ไพศาล เลขที่ 9ก. ชั้นม.6/7
"รักบ้านเกิด" อ่านแล้วซึ้งจริงๆเลยคับ
เพราะอยากรู้ว่าตอนโตเป็นผู้ใหญ่ในอนาคตจะมีความรู้สึกอย่างไรเมื่อนึกถึงตอนเด็กๆ
อ่านแล้วรู้สึกมีกำลังใจ รักบ้านเกิดของเรา และแสดงให้เห็นถึงวิถีชีวิตของชาวอีสาน
น.ส.ศิริรัตน์ สุ่นสกุล ม. 6/12 เลขที่ 21 ข
อาจารย์รูปสวยมากเลยค่ะ
ชอบ ชอบ ดูเป็นธรรมชาติมากเลย และก็มีคุณค่าด้วย
เพราะเดี๋ยวนี้รูปเก่า ๆ แบบในสมัยก่อนหาดูได้ยากมาก
น.ส.ณัฐธิฌา แก้วประดับ ม.6/6 เลขที่ 8ข
อ่านแล้วคิดถึงบ้านเลยค่ะ TT^TT
ขอบคุณที่ทำให้รู้จักจังหวัดอุบลราชธานีมากขึ้น
แล้วยังทำให้รู้ที่มาของจังหวัดอำนาจเจริญอีกด้วย
คิดถึงพ่อกะแม่
คิดถึงตัวเองตอนเด็กๆ
คิดถึงความทรงจำดีๆ
ขอบคุณค่ะ
...วันเดือนปีเปลี่ยนไปหัวใจอยู่
สำนึกรู้เลือดอีสานต้องหาญเก่ง
อยู่แสนไกลใต้ฟ้าอย่ายำเกรง
มาครื้นเครงวันสงกรานต์ถิ่นบ้านเรา...
.. พรพรรณ นกดี 6/3 14ข ..
บุญรักษาค่ะ^^
เรื่องรักบ้านเกิดอ่านแล้วสนุกมีเนื้อหาสาระที่เข้าใจง่ายและทำให้รักบ้านเกิดมากยิ่งขึ้นค่ะ
นางสาวลดาวัลย์ ดีประเสริฐ ม.6/12ก.
สังคมไทยตอนนี้มีแต่ความวุ่นวายของปัญหาบ้านเมือง
เพราะปัญหาความไม่เข้าใจกันอิจฉาริษยา
ไม่หันหน้าคุยกันไม่สามัคคีกัน
ดังนั้นคนไทยเรานั้นควรจะสามัคคีกันเพื่อชาติบ้านเมืองที่บรรพบุรุษเราได้เสียเลือดเสียเนื้อเพื่อรักษาประเทศชาติไว้ไม่ต้องมาแก่งแย่งชิงดีกันเพื่อความสุขส่วนตัว
นายแมนมนัส หอมชมด ม.6/4 เลขที่ 9ข.
หลังจากที่อ่านจบก็ทำให้รู้สึกเหมือนได้ย้อนอดีตไปกับอาจารย์มากๆเลยค่ะ อาจารย์ใช้คำกลอนและรูปภาพเพื่อที่จะสื่อให้รู้สึกว่าได้ย้อนไปด้วยกัน ได้ดีมากๆ หนูประทับใจมากๆเลยค่ะ ประทับใจทั้งคำกลอน และรูปภาพที่อาจารย์สามารถเก็บรักษาไว้ได้ดี และยัง ได้รู้อะไรต่างๆเกี่ยวกับจ.อำนาจเจริญอีกด้วย ได้หลายอรรถรสมากเลยค่ะ
ชื่อ น.ส.พัชรินทร์ ลีจ้อย ชั้น ม.6/3 เลขที่ 13(ข)
เรื่องรักบ้านเก่าทำให้เห็นบรรณยากาศเก่าเห็นการเป็นอยู่ของคนสมัยเก่าทำให้เกิดความรู้สึกรักถิ่นฐานบ้านเกิดเมื่องนอนที่มีความสงบร่มเย็นไม่เหมือนสมัยนี้
นายวิฑูรย์ อ่อนนาวม เลขที่3/ก ชั้นม.6/10
แสดงความคิดเห็น