วันพฤหัสบดีที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2551

โรงเรียนพิบูลวิทยาลัย - ร้อยกรองแด่สถาบัน





วิญญาณลูกเขียวแดง

O ลพบุรีมีวิญญานการศึกษา สิงสู่มาเกินร้อยปีมีหลักฐาน
เสาธงทองประเดิมเริ่มหลักการ วัดวิญญาณสถิตมั่นแต่นั้นมา
หลวงพ่อขาวเฝ้าดูรู้ทุกสิ่ง แหล่งอ้างอิงรวมหลักธรรมอันล้ำค่า
เกิดโรงเรียนสืบสานงานวิชา มีสมญา “ พิบูลวิทยาลัย ”
ธงเขียวแดงสื่อสัมพันธ์สัญลักษณ์ แสนทรงศักดิ์สร้างความดีที่ยิ่งใหญ่
สอนศิษย์มีความรู้คู่เมืองไทย อบรมให้เป็นคนดีมีคุณธรรม
ผืนเขียวแดงแผ่นดินนี้มีวิญญาณ ร่วมสืบสานมรดกไม่ตกต่ำ
หลวงปู่เนียมสถิตร่างอย่างผู้นำ จอมพล ป. เสริมย้ำให้ยืนยง
สีเขียวคือวันพุธท่านจุติ แดงแรกผลิละเอียดงามความสูงส่ง
ผ้าสองสีสบัดชายปลายเสาธง โคนปักลงกลางวิญญาณงานของครู
ครูที่นี่มีวิญญาณการสอนสั่ง จิตใจตั้งในซื่อตรงให้คงอยู่
รู้หน้าที่มีวินัยชั่งใจดู ใช่แม่ปูพาลูกตรงกลับหลงทาง
ศิษย์เขียวแดงมีวิญญาณการเป็นศิษย์ จึงตั้งจิตพากเพียรเรียนแบบอย่าง
เลือกรักดีชั่วจะเลิกละวาง ร่วมกันสร้างเกียรติระบือชื่อพิบูลฯ
ศิษย์เขียวแดงหมื่นพันในวันนี้ ยังพร้อมที่สร้างเกียรติไกลไม่เสื่อมสูญ
มอหกรุ่นร้อยแปดปีนี้อาดูร ขอเทิดทูนรวมดวงใจให้เขียวแดง.

ศักดิ์สิทธิ์ นามสุวรรณ

25 ความคิดเห็น:

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

นางสาวกนิษฐา โพธิ์วัน ม.6/3 เลขที่ 6ก.
เมื่อได้อ่านบทร้อยกรองนี้แล้วทำให้รู้สึกมีความรัก ความผูกพันธ์กับสถาบันแห่งนี้มากขึ้น เพราะทุกอย่างที่เป็นสัญลักษณ์ของพิบูลวิทยาลัยนั้นมีความหมายมากกว่าที่เราคิด

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

นายปัทมเขตต์ สุขโชคพานิช ม.6/3 เลขที่ 3ก.
จากบทร้อยกรองที่ได้อ่านนี้ ทำให้รู้สึกมีความรัก ความผูกพันธ์ต่อโรงเรียนพิบูลวิทยาลัย มากขึ้น สร้างปลุกใจให้เรามีความรักและเคารพในโรงเรียน อยากที่จะรักษาและสร้างชื่อเสียงให้กับโรงเรียนอีกด้วย

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

อ่านแล้วรู้สึกรักโรงเรียนมากๆ

และอยากจะตอบแทนคุณโรงเรียนด้วยการเป็นเด็กดี......ตั้งใจเรียนค่ะ

อภันตรี สวัสดี ม.6/13 เลขที่ 12ก.

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

นางสาวชิดชนก ม.6/13 เลขที่ 5 ก
อ่านแล้ว...รักโรงเรียนสุด ๆ โรงเรียนของเรายิ่งใหญ่มาก ก่อตั้งมานานกว่า 100 ปี ภูมิใจที่สุดที่ได้เป็นลูกเขียวแดง..(อาจารย์แต่งดีมากคะ)

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

นางสาว ปณัติฎา ช้างจวง ชั้ม.6/13 เลชที่ 7ก.
บทร้อยกรองมีความไพเราะมาก อ่านแล้วทำให้ดิฉันรู้สึกรักและทราบซึ้งในสถาบัน รั้วเขียวแดงที่ดิฉันได้ก้าวเข้ามานี้ให้สิ่งที่ดีๆมากมายจนไม่มีวันจะลืมมันได้

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

นางสาวชนาภา เฮงมีชัย ม.6/3 เลขที่ 7ก


อ่านแล้วรู้สึกรักโรงเรียนมากๆๆเลยค่ะ

อยู่มา เข้าปีที่ 3 แล้ว อีกไม่กี่เดือน ก็ไม่ได้อยู่แล้ว

ใจหายเหมือนกันนะอาจารย์

ถึงจะไม่ค่อยได้ทำชื่อเสียงอะไรเท่าไร

แต่ก็ไม่เคยสร้างความเดือดร้อนให้ ^^

รักพิบูล

เป็นลูกพิบูล

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

น.ส.พิมพ์วรีย์ ใจสุข ม.6/7 เลขที่ 15 ข

บทความดังกล่าวเป็นบทความที่ทำให้ข้าพเจ้าได้รุ้ว่า
ตัวเองผูกพันธ์กับโรงเรียนนี้มากแค่ไหน มีทั้งความสุขความเศร้า ได้มีทั้งพี่รหัสน้องรหัส และที่สำคํญมีสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจ ทำให้เรามีสมาธิในการเรียนอยู่เสมอ
นั่นก้อคือหลวงพ่อขาวค่ะ ดีใจที่ได้มาอยู่ร.ร.นี้...

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

อ่านแล้วทำให้รู้สึกว่าได้รู้เรื่องเกี่ยวกับโรงเรียนมากขึ้นกว่าเดิม และมีความผูกพันธ์กับโรงเรียนมากขึ้นกว่าเดิมอีกด้วยคะ
น.ส. อมรรัตน์ ปัญญาหอม ม.6/9 เลขที่ 21ก

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

กลอนบทนี้มีความไพเราะมาก ทำให้เรามีความรู้สึกรัก และผูกพันกับโรงเรียนยิ่งขึ้น ภูมิใจมากที่ได้อยู่พิบูลวิทยาลัย
นางสาวทักษิณา โพธิ์ใหญ่ ม.6/3 เลขที่11ข

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

อ่านแล้วรู้สึกมีความรักและผูกพันกับโรงเรียนมากขึ้น
และรู้สึกภูมิใจที่ได้มาเป็นส่วนหนึ่งของชาวเขียวแดง
น.ส.นันทกา ปาวิลัย ม.6/5 เลขที่ 19ข

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

อ่านบทความแล้วรู้สึกรักโรงเรียนพิบูลมากขึ้นและรู้สึกภาคภูมิใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งที่อยู่ในรั้วเขียวแดง
น.ส.วิไลรรณ แสนพันธ์ ม.6/5 เลขที่21ข.

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

อ่านแล้วรู้สึกดีมากเลยค่ะ


ดีใจมากที่ได้เรียนที่นี่


ได้เจอเพื่อนดีๆ เจอสิ่งใหม่ๆ


ภูมิใจที่ได้อยู่พิบูลมากเลยค่ะ

นางสาวณัฐนันท์ ถนอมศักดิ์ 10 ข 6/3

Sunshiro2008 กล่าวว่า...

สวัสดีครับ
ไม่ทราบอาจารย์ยังจะจำผมได้หรือเปล่า อาจารย์เคยเป็นอาจารย์ประจำชั้นผมด้วยนะครับ ผมจำรุ่นผมไม่ได้แล้วล่ะครับ แต่ผมเคยเรียนพิบูลวิทยาลัย ในช่วงปี 2536-2538 ห้อง 4 ตอนนี้ผมทำงานเป็นพนักงานบริษัท บจก.ไทยเบฟเวอเรจ ครับ
ผมอยากจะบอกอาจารย์ว่าผมยังคงระลึกถึงอาจารย์อยู่รวมทั้งยังอยากความระลึกถึงของผมนี้ไปยังอาจารย์ภาควิชาภาษาไทยทุกท่านด้วยครับ ว่าลูกศิษย์ผู้นี้ยังคงคิดถึงทุกท่านอยู่มิเคยเสื่อมคลาย
ขออาจารย์ของผมทุกท่านมีสุขภาพพลานามัยที่ดี และมีความสุขตลอดไปครับ
ด้วยความเคารพจากลูกศิษย์ของทุกท่าน
นายศักดิ์ชาย แนวคำ

ปล.ผมคือส่วนหนึ่งจากการปั้นแต่งโดยอาจารย์ภาควิชาภาษาไทยทุกท่านและนี่คือส่วนหนึ่งของผลงานเล็กๆของผมครับ http://my.dek-d.com/Sunshiro2008/story/view.php?id=422857

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

ตั้งแต่ที่ได้เข้ามา และอยู่ในรั้วพิบูล มา 3 ปีเต็มนี้
รู้สึกได้ถึงสิ่งดีๆมากมาย มีหลวงพ่อขาวที่ชาวพิบูลนับถือ

... แต่ถ้าถามว่าเขียว แดงมาจากไหนรู้เพียงว่าเป็นสีประจำโรงเรียน เมื่อเข้ามาอ่านในร้อยกรองอันนี้ก็ทำรู้ลึกขึ้นมาจริงๆ อย่างน้อยก็ภาคภูมิใจก่อนออกจากสถาบันนี้ ถ้าให้พูดถึงทุกคนก็ภูมิใจมากที่ได้มาอยู่ที่พิบูล มีทั้ง ครู เพื่อน งาน การบ้าน มากมาย สนุกสนาน ในร้อยยิ้มของศิษย์ และครูอาจารย์ ก่อนจะออกจากที่นี้ ขอเป็นตัวแทนศิษย์ขอโทษ ขมา ครูทุกท่านที่มีในบางครั้งทำไม่ถูกต้องไปบ้าง ขอให้ให้อภัยแก่ศิษย์ทุกคนด้วยนะคะ

น.ส.จันทร์ชุดากร จันทร์อำพล ม.6/10 เลขที่13ข

พุฒพร แสงภู่ ม.6/6 เลขที่ 4ก กล่าวว่า...

อ่านบทความนี้แล้วอยากจะเอ่ยว่า...รู้สึกรักโรงเรียนมากขึ้นกว่าเดิม อยากเห็นโรงเรียนมีความก้าวหน้าทั้งทางด้านวิชาการและด้านกิจกรรม
อยากเห็นโรงเรียนพัฒนาไปจนติดอันดับ1ใน5ของประเทศ

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

"เขียวแดง" เป็นสถาบันที่ให้ความรู้สร้างคนดีมีคุณภาพสู่สังคมไทยมากมาย มีหลวงพ่อขาวที่ศักดิ์สิทธิ์เป็นที่พึ่งทางจิตใจของพวกเราชาวพิบูลทุกๆคน เมื่อได้อ่านบทความนี้แล้วรู้สึกว่ารักและหวงแหนโรงเรียนมากๆๆๆๆๆๆๆ ตั้งแต่มาเรียนที่โรงเรียนพิบูลวิทยาลัยเป็นเวลา 3 ปี รู้สึกว่าโรงเรียนนี้ให้ประโยชน์แก่เราหลายๆอย่างสอนให้รู้จักตัวของตัวเอง มีความสุขมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆที่ได้เข้ามาเรียนในสถาบันแห่งนี้
......... รักพิบูลวิทยาลัย .........
(อาจารย์แต่งบทความได้ซึ้งมากๆเลยค่ะ)

นางสาวกนกวรรณ ศิริแสน ม.6/10 เลขที่ 5 ก

มนัสชญา กล่าวว่า...

หลังจากที่อ่านจบ ทำให้รู้สึกภูมิใจ และดีใจมากที่ได้เป็นศิษย์สถาบันอันดีแห่งนี้...
รักทุกสิ่งที่เป็นพิบูลวิทยาลัย

นางสาวมนัสชญา พุ่มสกุล ชั้นม.6/6 เลขที่16ก

napapat กล่าวว่า...

มงกุฏครอบจักร สัญลักษณ์พิบูลวิทยาลัย
หลวงพ่อขาวรวมใจ ศิษย์น้อมกราบไหว้เทิดทูนไว้ในใจเรา

กัณฑิกา เสนารายณ์ 6/7 12ข

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

ร้อยกรองแด่สถาบัน..บทนี้

มีความเป็นเอกลักษณ์ของ
วิญญาณลูกเขียวแดง ทั้งสิ้น

ผมอ่านแล้ว..อยากที่จะตั้งใจเรียนมากขึ้น
และอยากที่จะรักษาและสร้างชื่อเสียงให้กับโรงเรียนอีกด้วย..

"ภูมิใจที่สุดที่ได้เป็นลูกเขียวแดง" ในวันนี้//


นาย รัชพล ทองศรี ม.6/12 เลขที่9ข

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

นางสาววิวรรณ เชิดสูงเนิน ม.6/5 เลขที่ 19ก

"ครูที่นี่มีวิญญาณการสอนสั่ง จิตใจตั้งในซื่อตรงให้คงอยู่

รู้หน้าที่มีวินัยชั่งใจดู ใช่แม่ปูพาลูกตรงกลับหลงทาง"


เห็นด้วยกับกลอนบทนี้ค่ะ

รู้สึกว่าอาจารย์ที่นี่ทุกคน สอนศิษย์ด้วยหวังให้ได้ดี

บางทีที่ดุว่า นั่นก็เพราะต้องการให้ได้ดี

อยากจะกราบอาจารย์สักครั้งก่อนจะออกจากพิบูล

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

นางสาวสุมิตรา สุขสำราญ ม6/5 เลขที่ 20ก


อ่านแล้ว รู้สึกว่าเป็นบทกลอนที่ดีมาก

เป็นบทกลอนที่นักเรียนพิบูลวิทยาลัยทุกคนควรจะได้อ่าน

ซาบซึ้งมากค่ะ

อยากให้นำกลอนบทนี้พิมพ์ลงหนังสือรุ่น รุ่น110 จังเลยค่ะ

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

นางสาวพาขวัญ สงวนชม ม.6/6 เลขที่ 17 ข.

หนูได้อ่านบทกลอนของอาจารย์ทำให้หนูรู้สึกรักโรงเรียนและภูมิใจที่ได้เป็นลูกเขียวแดง

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

เพราะมากๆเลย แต่อาจารย์เปลี่ยนเป็น110ได้ไหมอ่ะ แต่กลอนบทนี้ทำให้รู้ถึงความหมายของสีประจำโรงเรียน และความภาคภูมิใจในการที่เป็นศิษย์ของโรงเรียนพิบูลวิทยาลัยได้อย่างดีจริงๆเลยล่ะ

น.ส.ปณมน เตชะวัฒนวรรณา ชั้น ม.6/6เลขที่13ก

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

จากที่ได้อ่านบทความแล้วหนูรู้สึกว่าโรงเรียนพิบูลวิทยาลัยของเราแห่งนี้เป็นสถาบันที่มีคุณค่าอย่างยิ่ง ครูอาจารย์สอนให้ทุกคนเป็นคนดี มีหลวงพ่อขาวเป็นที่เคารพสักการะของพวกเรา หนูมีความภูมิใจที่ได้มีเลือดเขียวแดงอยู่ในตัว สิ่งที่เราจะสามารถตอบแทนสถาบันของเราได้ก็คือการเป็นคนดีและยกย่องสถาบัน

นางสาวอรพิน วาชัยศรี ชั้น ม.6/10 เลขที่ 20ก

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

ประดู่แดง ปลูกที่ไหนก็เป็น "ประดู่แดง" หลายต้นเพิ่งเริ่มปลูก ในขณะที่อีกหลายๆต้นให้ร่มเงาแล้ว ผลิดอก ออกเมล็ด เป็นประโยชน์...
จบมาก็หลายปีแล้วแต่สิ่งที่เกิดขึ้นในรั้ว เขียวแดง เหมือนเพึ่งผ่านไปเมื่อวานนี้เอง

นาย ชาดินันท์ บุญเรือง ชั้น ม.6/8 เลขที่ 4ก (รุ่น 100)