วันพุธที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

จากศิษย์ พ.บ.รุ่น 1 - ศิษย์ พ.บ. รุ่น 109

คำพูดหลวงพ่อขาว
พ่อดีใจหนักหนาเห็นหน้าเจ้า กลับบ้านเก่าวันนี้ปีละหน
ผู้ไม่ลืมถิ่นฐานบ้านเรือนตน
เขาเรียกคนอย่างนี้ว่าดีงาม
เจ้าอุตสาห์มากราบพ่อซาบซึ้ง
เราคือหนึ่งยิ่งใหญ่ในสยาม
“ พิบูลวิทยาลัย ” ใครก็ตาม
เพียงเอ่ยนามร้องอ๋อยี่ห้อเรา
ทุกที่หกเมษามาเถิดหนู
พ่อนั่งอยู่ตรงนี้ ณ ที่เก่า
เห็นหน้าลูกพ่อหายคลายซึมเซา
เพลงโพธิ์เหงากลับฟื้นเป็นรื่นรมย์
เจ้าอุตสาห์มากราบพ่อซาบซึ้ง
เพียงครั้งหนึ่งวันนี้ก็ดีถม
“ เขียว-แดง ” ยังหวานหอมชวนดอมดม
พ่อชื่นชมลูกพ่อและพอใจ.

ครูประยูร เกื้อกูล
ม.6 ปีการศึกษา 2492
กิจกรรมวันสถาปนา โรงเรียนพิบูลวิทยาลัย 109 ปี
23 กรกฎาคม 2551
จากศิษย์ พ.บ.รุ่น 1 - ศิษย์ พ.บ.รุ่น 109
ศิษย์ “ พระนารายณ์ ” รุ่นที่ 1
ผมชื่อนายศรี อิ่มสุข เกิดที่ตลาดคลองมะขามเทศ หรือตลาดท่าวุ้งปัจจุบัน เกิดเมื่อวันที่ 5 มกราคม 2464 เรียนโรงเรียนประชาบาลตำบลบางคู้ 1 ( วัดวิหารขาว ) เรียนจบประถม 4
พ.ศ.2475 และเป็นนักเรียนคนเดียวในโรงเรียนที่ได้เรียนต่อ เข้าเรียนโรงเรียนประจำจังหวัดลพบุรี “ พระนารายณ์ ” ปีการศึกษา 2476 ในฐานะที่เรียนดีหน่อย จึงเลื่อนขึ้นไปเรียนชั้นมัธยมปีที่ 2 เลย ผมภูมิใจและตื่นเต้นมากที่มีโอกาสได้เรียนที่โรงเรียนแห่งนี้ ยังจำได้ว่าผมกับพวกอีก 14 คนได้เลื่อนชั้นพร้อมๆกัน และจำได้ว่าเลขประจำตัวของผมคือ 517 จะเป็นเลขประจำตัวเฉพาะผู้ที่เข้าเรียนที่โรงเรียนพระนารายณ์ หรือว่าเป็นเลขประจำตัวต่อเนื่องกันมาแต่ครั้งโรงเรียนนี้เรียนกันอยู่ที่วัดเสาธงทอง แล้วย้ายมาเรียนที่ตึกวิชาเยนทร์ก็ไม่แน่ใจ ส่วนตัวเองเข้าใจว่าจะเป็นเลขประจำตัวที่ต่อเนื่องมาจากวัดเสาธงทอง
เครื่องแบบนักเรียน
ผมเข้าเรียนโรงเรียนประจำจังหวัดลพบุรี “ พระนารายณ์ ” ต้นปีการศึกษา 2476 ระเบียบของทางโรงเรียนให้ใส่เสื้อนอกสีขาว บางคนเรียกว่า “ เสื้อห้าตะเข็บ ” คอตั้ง ราคาตัวละ 6 สลึง หรือ 1.50 บาท สวมหมวกฟางสีนวลออกขาวนัยว่าเป็นของญี่ปุ่น มีผ้าพันหมวกสีน้ำเงิน ถ้าชั้นมัธยม 1 - 3 จะมีสีเหลืองในเนื้อผ้าคาดเส้นเดียว ถ้ามัธยม 4 - 6 เพิ่มสีเหลืองคาดเป็นสองเส้น เจ้าหมวกฟางนี่แหละทำให้ถูกไม้เรียวหวดก้นกันบ่อยๆ เพราะเอามาเล่นเข่นกันกลางอากาศ คือคนหนึ่งจะร่อนขึ้นไปก่อน อีกคนจะร่อนสวนขึ้นไป ให้ปะทะกันกลางอากาศโดยผลัดกันร่อน ผลัดกันเข่น ถ้าปะทะกันบางทีถึงกับเสียหายได้พฤติการณ์ร่อนหมวกฟางอย่างสนุกนี้ ครูเห็นเข้าเป็นต้องเรียกไปเฆี่ยนคนละป้าบสองป้าบ แล้วสั่งสอนว่า “ หมวกฟางนี้ พ่อแม่หาเงินมาซื้อให้ใส่แล้วพวกเธอมาทำลายเสียอย่างนี้ เป็นเรื่องไม่สมควร ต่อไปถ้าเล่นอย่างนี้อีก จะโดนเฆี่ยนคนละ 3 ที ”
กางเกงใช้สีดำ สวมถุงน่อง สวมรองเท้า คนไหนแต่งครบอย่างนี้ต่างภูมิใจด้วยกันถ้วนหน้า แต่ต่อๆมาทางโรงเรียนอนุญาตให้ใส่เสื้อเชิ้ตสีขาว มีกระเป๋าสองข้าง มีฝาปิดเรียบร้อย ส่วนหมวกฟางก็เพลาๆความเคร่งครัดลง เสื้อนอกหรือเสื้อห้าตะเข็บ มีรังดุม 5 เม็ดเป็นโลหะสีทอง ต้องขัดกันแทบทุกวันเพื่อให้มันเหลืองอร่าม วามวาว การขัดง่ายๆไม่ต้องซื้อหาอะไรมาขัด ตำราท่านว่าต้องขัดกับ “ ส้นเท้า ” ก็วามวาวได้เหมือนกัน ถ้ามีสตางค์หน่อยจะใช้เม็ดดุมดีๆ ราคาแพงหน่อย เม็ดดุมชนิดนั้นเรียกกันว่า “ ครีเม้นท์ ” สีกระเดียดมาทางสีทองผสมนาคมากหน่อย
การแต่งตัวของครู ช่วงนั้นเราไม่เรียก “ อาจารย์ ” อย่างวันนี้ ท่านนุ่งผ้าม่วงสีน้ำเงิน สวมเสื้อนอก “ เสื้อห้าตะเข็บ ” เดี๋ยวนี้เรียกกันว่า “ ราชปะแตนท์ ” บางท่านนุ่งผ้าม่วงสีตามวันทีเดียว แต่ต่อๆมาท่านเริ่มสวมกางเกงแล้ว เรียกว่า “ กางเกงรัสเซีย ” บ้างเรียกว่า “ กางเกงฝรั่ง ” เดี๋ยวนี้เรียกว่ากางเกงสากล แต่ปัจจุบันเรียกแค่กางเกง
เรื่องของรองเท้า ส่วนมากใช้รองเท้าผ้าใบยี่ห้อ “ ซากุระ ” กับ “ อาซาฮี ” เรื่องรองเท้าหนังน้อยคนใช้ เพราะใช้ทีไรเป็นกัดส้นปี้ป่นทุกคราวเจ้ารองเท้าสองยี่ห้อนั้น ใส่หลายๆวันเข้ากลิ่นไม่สะอาดจะโชยระบาดจากเท้า แทบจะโชยเข้าจมูกคนใส่ทีเดียว ทำไมถึงตะบี้ตะบันใส่กันจนออกกลิ่น ไม่เปลี่ยนคู่กันบ้าง โถ โถ เพราะมีกันเพียงคนละคู่แทบทั้งนั้น

เรียนฟรีไม่ต้องเสียค่าเทอม
โรงเรียนพระนารายณ์ ลพบุรี ของพวกเรามีแตรวง ปัจจุบันเรียกว่าวงดุริยางค์ หรือวงโยธวาทิต เรามีครูเก่งทางนี้ท่านชื่อ ครูแป๊ะนิ่มเทียน ต่อมาท่านเปลี่ยนชื่อตามหลักการวัฒนธรรมไทยว่า “ ครูวัลลพ ”
ใครเป็นนักเรียนเป่าแตรจะได้เรียนฟรีไม่ต้องจ่ายค่าเทอมในอัตราเทอมละ 10 บาท ระยะที่ผมเรียนไม่มีเพลงชาติร้องกัน ใช้แตรเดี่ยวเป่า 3 จบ เชิญธงขึ้นสูเสาธงจนสุดยอด ต่อมาจึงมีเพลงชาติร้องเชิญธงขึ้นสู่ยอดเสาต้องร้องกันถึง 4 ตอน ตอนหนึ่งดูจะมากกว่าเพลงชาติปัจจุบัน แล้วต้องร้องกันถึง 4 ตอนบางครั้งจริงๆที่จะตัดร้องกันแค่ 2 ตอน หรือ2 ท่อนจะเร็วกว่ากันครึ่งหนึ่ง แต่จะถึงยอดเสาธงเหมือนกัน เพราะจังหวะการเชิญธงสู่ยอดเสาต้องชลอไปพร้อมๆกับเพลง .
( ตัดทอนจากข้อเขียนเดิมในวันคล้ายวันสถาปนาโรงเรียนครบรอบ 96 ปี ของ ลุงศรี อิ่มสุข )


38 ความคิดเห็น:

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

น.ส.สุภารัตน์ ปัญญาบุตร ม.6/6 เลขที่ 19 ข.
อ่านแล้วทำให้นึกย้อนให้เห็นภาพในอดีตเลยค่ะ ว่ามีความรู้สึกอย่างไงที่ได้เรียนโรงเรียนประจำจังหวัด ทำให้นึกถึงตอนที่ตัวเองก้าวเข้ามาเรียนที่โรงเรียนพิบูลวิทยาลัยเป็นวันแรกว่ารู้สึกยังไง

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

นางสาวปพิชญา อยู่ไม่ศูนย์ ม.6/7 เลขที่ 13ข.

พ่อดีใจหนักหนาเห็นหน้าเจ้า กลับบ้านเก่าวันนี้ปีละหน
ผู้ไม่ลืมถิ่นฐานบ้านเรือนตน เขาเรียกคนอย่างนี้ว่าดีงาม
เจ้าอุตสาห์มากราบพ่อซาบซึ้ง เราคือหนึ่งยิ่งใหญ่ในสยาม
“ พิบูลวิทยาลัย ” ใครก็ตาม เพียงเอ่ยนามร้องอ๋อยี่ห้อเรา
ทุกที่หกเมษามาเถิดหนู พ่อนั่งอยู่ตรงนี้ ณ ที่เก่า
เห็นหน้าลูกพ่อหายคลายซึมเซา เพลงโพธิ์เหงากลับฟื้นเป็นรื่นรมย์
เจ้าอุตสาห์มากราบพ่อซาบซึ้ง เพียงครั้งหนึ่งวันนี้ก็ดีถม
“ เขียว-แดง ” ยังหวานหอมชวนดอมดม พ่อชื่นชมลูกพ่อและพอใจ.


กลอนบทนี้ อ่านแล้วรู้สึกดีมากเลยค่ะ อาจารย์ รู้สึกสงบอย่างไรไม่รู้ แต่หนูอยากรู้อย่างหนึ่งค่ะ อาจารย์ 6 เมษา วันอะไรค่ะ

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

อ่านแล้วรู้สึกดีมากเลยคะ ทามให้นีกถึงวันที่ทำบุญวันนั้นเลย วั้นนั้นเปนอะไรที่มีความสุขมากเลยคะ คอนเสิร์ตสนุกมากคะ ทำให้เห็นความสามัคคีของลูกพิบูลทุกๆๆ คนคะ สรุปว่า ดีคะ

นางสาวพัชรีพร แจ่มเจือ ม.6/8 เลขที่ 16 ข

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

วันนั้นได้ทำบุญตักบาตร ได้ถวายผ้าป่า ได้ดูคอนเสิร์ตด้วย อิ่มอกอิ่มใจจังเลย พิบูลจงเจริญ.....

นางสาวจิตรัตน์ อุ่นอนันต์ ม.6/10 เลขที่ 15ก

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

ดีใจมากเลยค่ะที่พิบูลมีวันนี้ ขอให้พิบูลอยู่คู่กับจังหวัดลพบุรีจลอดไปเลยค่ะ

นางสาวชิดชนก ศิริทรัพย์ ม.6/10 เลขที่ 6ข

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

พิบูล 109 ปีแล้ว รู้สึกดีใจมากค่ะที่ได้เรียนในโรงเรียนประจำจังหวัดที่มีแต่คนอยากเข้ามาเรียน ขอให้พิบูลอยู่คู่กับชาวลพบุรีตลอดไปค่ะ

นางสาวเปมิกา เอื้อสุนทรพานิช ม.6/10 เลขที่ 11 ข

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

ซึ้งใจจังที่ได้อยู่พิบูล ฯ ครับพ้ม
ร.ร.พิบูลเป็นโรงเรียนที่ก่อตั้งมายาวนาน
และจะอยู่คู่กับปะเทศไทยตลอดไป
*-*

นายอัศวิน อัศวภูมิ ม.6/7 เลขที่5ข.

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

พิบูลวิทยาลัยครบ 109 ปีแล้ว ขอให้พิบูลอยู่กับชาวลพบุรีตลอดไป

นายปิติโชค จตุรภัทรพงศ์ ม.6/10 เลขที่ 3ข

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

เป็นกิจกรรมที่ดีมากเลยค่ะ

แล้วก็สนุกอีกด้วย

ได้ทำบุญตักบาตร

ได้ไปแห่ผ้าป่า สนุกมากกกกกกกกกกกกกกกกกก

เหนื่อยด้วยค่ะ

อิอิ

รักโรงเรียนค่ะ

นางสาว วิไลลักษณ์ สุขดี ชั้นม.6/7 เลขที่ 19ก.

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

วันนั้น ได้มีโอกาส ทำบุญด้วย

สนุกมากๆเลยวันนั้นทำกิจกรรมร่วมกับเพื่อนๆตั้งหลายอย่าง

นายภาณุวัฒน์ เกตุจันทร์ ม.6/7 เลขที่4ก.

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

นางสาว เรณู สีม่วง เลขที่ 20ก ม.6/5

พ่อดีใจหนักหนาเห็นหน้าเจ้า กลับบ้านเก่าวันนี้ปีละหน
ผู้ไม่ลืมถิ่นฐานบ้านเรือนตน เขาเรียกคนอย่างนี้ว่าดีงาม
เจ้าอุตสาห์มากราบพ่อซาบซึ้ง เราคือหนึ่งยิ่งใหญ่ในสยาม
“ พิบูลวิทยาลัย ” ใครก็ตาม เพียงเอ่ยนามร้องอ๋อยี่ห้อเรา
ทุกที่หกเมษามาเถิดหนู พ่อนั่งอยู่ตรงนี้ ณ ที่เก่า
เห็นหน้าลูกพ่อหายคลายซึมเซา เพลงโพธิ์เหงากลับฟื้นเป็นรื่นรมย์
เจ้าอุตสาห์มากราบพ่อซาบซึ้ง เพียงครั้งหนึ่งวันนี้ก็ดีถม
“ เขียว-แดง ” ยังหวานหอมชวนดอมดม พ่อชื่นชมลูกพ่อและพอใจ.



ชอบบทความนี้มากเลยค่ะ ถ้าหนูจบไปหนูจะไม่ลืมที่จะกลับมาเลย ....ขอพรหลวงพ่อขาว ขอให้หนูติดพยาบาลทหารด้วยเถอะ

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

วันสถาปนาโรงเรียนได้ไปทำความดีปลูกต้นไม้ด้วย
สนุกปนความร้อน ได้ตักบาตรตอนเช้าด้วย และก็ คอนเสิรต์สนุกมากๆ

นางสาวเกศราภรณื คำพูล เลขที่ 9ก ชั้น.6/11

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

รักโรงเรียนพิบูลวิทยาลัยที่สุดเลย

คงคิดถึงน่าดูเลยค่ะ คำกลอนอาจารย์อ่านแล้วจะร้องไห้ค่ะซึ้งมากๆๆๆๆๆๆๆ

นางสาว ปิยะนุช ปัตคาม เลขที่ 18 ชั้น ม.6/11

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

คำกลอนอาจารย์ซึ้งมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยอ่านแล้วไม่อยากจะไปไหนเลยแต่เมื่อเวลามาถึงเราก็ต้องไปทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด ....แต่อย่างไรก็จะไม่ลืม คงคิดถึงพิบูลวิทยาลัย มากๆๆ ยังไงก็จะกลับมากราบหลวงพ่อขาวและอาจารย์ทุกคนที่ให้ความรู้เมื่อจบจากที่นี่แล้ว

นางสาวกานต์สุดา สุภัทรประทีป เลขที่8ก ชั้น ม.6/11

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

พ่อดีใจหนักหนาเห็นหน้าเจ้า กลับบ้านเก่าวันนี้ปีละหน
ผู้ไม่ลืมถิ่นฐานบ้านเรือนตน เขาเรียกคนอย่างนี้ว่าดีงาม
เจ้าอุตสาห์มากราบพ่อซาบซึ้ง เราคือหนึ่งยิ่งใหญ่ในสยาม
“ พิบูลวิทยาลัย ” ใครก็ตาม เพียงเอ่ยนามร้องอ๋อยี่ห้อเรา
ทุกที่หกเมษามาเถิดหนู พ่อนั่งอยู่ตรงนี้ ณ ที่เก่า
เห็นหน้าลูกพ่อหายคลายซึมเซา เพลงโพธิ์เหงากลับฟื้นเป็นรื่นรมย์
เจ้าอุตสาห์มากราบพ่อซาบซึ้ง เพียงครั้งหนึ่งวันนี้ก็ดีถม
“ เขียว-แดง ” ยังหวานหอมชวนดอมดม พ่อชื่นชมลูกพ่อและพอใจ.


อย่างไงก็จะเป็นลูกเขียว - แดงตลอดไป
รักอาจารย์ผู้ให้ความรู้ทุกท่านขอบคุณค่ะ

นางสาวอรุณรัตน์ กุลมงคล เลขที่ 20ก ชั้น ม.6/11

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

ทำกิจกรรมในวันสถาปนาโรงเรียนสนุกมาเลยค่ะ

อิ่มทั้งบุญและ สนุกกับดนตรีและกิจกรรมต่างๆๆค่ะ

พวกเราคือ ลูก เขียว-แดง รักพิบูลวิทยาลัย

นางสาวนิตคณา คำดี เลขที่ 23ก ชั้น ม.6/11

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

วันสถาปนาโรงเรียนมีกิจกรรมมากมายเลย

ได้ปลูกต้นไม้ ทำบุญ และยังมีดนตรี

สนุกมากเลยค่ะ

น.ส.วนัชพร โทนะศรี ม.6/8 19ก

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

สนุกมากครับดนตรี

แต่ก็อิ่มบุญในตอนเช้า

อยากให้มีอีกครับ

นายพชร ชัยเจริญ ม.6/8 4ข

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

แม้ว่าวันเวลาแห่งความสุขนั้นมันจะผ่านไปเร็วนัก แต่ความทรงจำมันไม่เคยที่จะเลือนลางหายไป ภาพวันวานของความสุขที่เราทุกคนมีร่วมกันจะยังคงอยู่เสมอ รักพิบูลมากๆ ที่ที่ให้ทั้งความสุข ความทุกข์ และมิตรภาพที่ดี


นางสาวนวลผ่อง ยิ้มแย้ม เลขที่ 12ก ม.6/11

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

109 ปีของโรงเรียนพิบูลวิทยาลัย รู้สึกมีความภูมิใจมากที่ได้มาเรียนที่พิบูล และในวันสถาปนาโรงเรียนนี้ก้รู้สึกว่ามีความสุขที่ทำบุญในตอนเช้า และตอนบ่ายก็สนุกสนานมากที่ได้รื่นเริงกับเสียงดนตรี

น.ส.ณัฐธิฌา แก้วประดับ ม.6/6 เลขที่ 8ข

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

ผมรักโรงเรียนพิบูลฯ เหลือเกินนน

นาย ธนาธิป ศิริอารยะพันธ์ ม.6/7 เลขที่ 2ก.

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

เรียนฟรีไม่เสียตัง โอ้โห หนูชอบคำนี้มากเลย
แต่คงเป็นไปไม่ได้ ณ ตอนนี้

เป็นภาพบรรยากาศดีๆ ที่ได้เห็นชาวพิบูลร่วมใจกัน ช่วยเหลือกัน
และขอให้ร่วมใจกันอย่างนี้ตลอดไปนะจ้ะ

น.ส. กมลวรรณ เป้าทอง ม. 6/ 3 9 ข

จิรดา สงวนวงษ์ ม.6/6 เลขที่ 9 ก กล่าวว่า...

อ่านบทกลอนแล้วซึ้งมากเลยค่ะอาจารย์

ทำให้รู้สึกภูมิใจที่ได้มาเรียนที่ "พิบูลวิทยาลัย"

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

พ่อดีใจหนักหนาเห็นหน้าเจ้า กลับบ้านเก่าวันนี้ปีละหน
ผู้ไม่ลืมถิ่นฐานบ้านเรือนตน เขาเรียกคนอย่างนี้ว่าดีงาม
เจ้าอุตสาห์มากราบพ่อซาบซึ้ง เราคือหนึ่งยิ่งใหญ่ในสยาม
“ พิบูลวิทยาลัย ” ใครก็ตาม เพียงเอ่ยนามร้องอ๋อยี่ห้อเรา
ทุกที่หกเมษามาเถิดหนู พ่อนั่งอยู่ตรงนี้ ณ ที่เก่า
เห็นหน้าลูกพ่อหายคลายซึมเซา เพลงโพธิ์เหงากลับฟื้นเป็นรื่นรมย์
เจ้าอุตสาห์มากราบพ่อซาบซึ้ง เพียงครั้งหนึ่งวันนี้ก็ดีถม
“ เขียว-แดง ” ยังหวานหอมชวนดอมดม พ่อชื่นชมลูกพ่อและพอใจ.


เราลูกชายหลวงพ่อขาวลูกสาวจอมพลป.ระลึกรักในสถาบัน

ไม่ว่าอยู่แห่งหนใด ผ่านวันคืนเรื่องราว ไม่ลืมเลือนประดู่แดง

พิบูล ศึกฺษิตา ปรมราภา
การได้เรียนพิบูลเป็นลาภอันประเสริฐ

ลูกเขียว-แดงจงเจริญ



.. พรพรรณ นกดี 6/3 14ข ..

บุญรักษาค่ะ ^^

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

คอนเสิร์ดมันส์สุดๆเลยอ่ะอยากให้จัดแบบนี้อีกอ่ะค่ะนึกแล้วยังสนุกไม่หายเลย

น.ส. สิริภา ซื่อสัตย์ ม.6/6 เลขที่ 18ข.

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

เป็นกิจกรรมที่จัดได้สนุกและมันส์มากคับ ถึงปีหน้าจะจัดงานแบบนี้อีกแต่ผมคงไม่ได้อยู่ที่นี้แล้ว แต่ก็อยากให้จัดกิจกรรมนี้ไปทุกปีเลยแล้วจะพยายามมาร่วมงานนะคับ





นาย นพฤทธิ์ วงษ์ท้าว ม.6/12 เลขที่ 2ก.

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

โรงเรียนที่ดี...ศักดิ์ศรีพิบูลวิทยาลัย...สมนามยิ่งใหญ่...ประดับไว้ในลพบุรี..เขียวแดง...สีเรางามสง่า...ถิ่นที่ศึกษาของเราน้องพี่...ชื่นชมในฤดีวันนี้กลับคืนสู่สถานบัน...
เพียงแค่บทเพลงนี้ คงจะกล่าวถึงความหมายได้อย่างซาบซึ้งถึงความเป็นลูกพิบูลเลือดเขียวแดง

นางสาวรัตนาภรณ์ เคหนาค ชั้น ม.๖/๘ เลขที่ ๑๙ ข.

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

ได้เดินแห่ผ้าป่า ถึงจะร้อนได้ก็รู้สึกว่าได้บุญมาก
ได้ทำเพื่อโรงเรียน รู้สึกดีจริงๆ
อยู่พิบูลมา 3 ปี รักและผูกผันกับโรงเรียนมากค่ะ
....ลูกพิบูลจงเจริญ....

น.ส.ชลธิชา สีเหนี่ยง ชั้นม.6/4 เลขที่.14ก

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

วันนี้ได้ตักบาตรตอนเช้าร่วมกันเพื่อนแลคุณครู
พอสายๆหน่อยก็มาปลูกต้นไม้สนุกดีและก็ร้อนมากด้วย
พอตอนบ่ายก็ได้ดูคอนเสิร์ตอีก เป็นวันที่ไดทำแต่กิจกรรมดีดี เป็นความรู้สึกที่น่าจดจำอีกอย่างในพิบูลวิทยาลัย
....เลือดเขียวแดง

น.ส.ปนัดดา พวงพิกุล ม.6/11 เลขที่ 14ก.

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

สวัสดีค่ะอาจารย์ หนูชื่อนางสาววิลาสินี สุขประเสริฐ เลขที่ 16 ข. ม.6/4

หนูเป็นศิษย์พิบูลรุ่น 109 ค่ะ รู้สึกภูมิใจมากที่ได้เข้ามาเรียนที่โรงเรียนแห่งนี้ ศิษย์ทุกรุ่นของพิบูลวิทยาลัย ได้ทำชื่อเสียงต่างๆให้กับโรงเรียนอย่างมากมาย
กิจกรรมในบล็อคของอาจารย์ หนูก็ได้เข้าร่วมกิจกรรมค่ะ ทั้งรวมทำบุญทอดผ้าป่า งานคอนเสิร์ต ซึ่งทำให้หนูและเพ่อนๆสนุกมากค่ะ

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

รูปของอาจารย์ในแต่ละรูป ที่ได้ลงไว้ มีความหมายมากก...กๆค่ะ มีความเป็นศิลปะมากมายเกินคำบรรยายจริงๆค่ะ หนูชอบมากกดูแล้วรู้สึกว่ามันมีพลังส่งให้หนูมีแรงที่จะลุกขึ้นสู้...เพื่อความฝันของหนูต่อไป...ขอบคุณน่ะค่ะ และอยากให้อาจารย์เอามาลงเยอะๆน่ะค่ะ

นางสาวพรทิพย์ ปิยะนุช ชั้น ม.6/4 เลขที่ 14 ข

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

ทุกๆอย่างในบล็อกของอาจารย์สอนหนูได้มากมาย
ทำให้ได้ข้อคิดดีๆทุกครั้งที่ได้อ่าน
และประวัติของโรงเรียนของเราที่อาจารย์เอามาลง
สร้างความภาคภูมิใจในการที่หนูได้เข้ามาเรียนที่นี่เป็นอย่างมากกก ขอขอบคุณอาจารย์จริงๆค่ะ....

----เลือดเขียว-แดงของหนูนั้นเข้มข้นค่ะ----

นางสาวพรทิพย์ ปิยะนุช ชั้น ม.6/4 เลขที่ 14 ข

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

O ความรู้คือการรับรู้คู่ศึกษา อ่านตำราฟังบรรยายมากมายเหลือ
แต่รู้จริงต่างรู้มากอยากคลุมเคลือ กลายเป็นเหยื่อของตำราฆ่าตัวเอง
O ตัวอย่างคือสังคมไทยในวันนี้ แบ่งเป็นสีแบ่งเป็นขั้วอวดตัวเก่ง
ชัยชนะคืออำนาจให้หวาดเกรง ไม่ข่มเหงก็ข่มขู่เหนือผู้แพ้

กลอนบทนี้คมมากๆค่ะ สอนหนูได้เป็นอย่างดี
ขอขอบคุณอาจารย์มากๆค่ะที่ได้จัดทำบล็อกที่มีสาระดีดีอย่างนี้ซึ่งเว็ปสมัยนี้มีแต่เรื่องไร้สาระแต่เว็บนี้มีแต่เรื่องดีๆที่ให้ข้อคิดกลับไปทุกตรั้งที่ได้อ่าน...
เจ๋งสุดๆๆเยยยค่า..

นางสาวเบญจภรณ์ กาญจนสมศักดิ์ ชั้นม.6/4 เลขที่ 18 ก

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

คอนเสิร์ดมันส์สุดๆเลยอ่ะอยากให้จัดแบบนี้อีกอ่ะค่ะนึกแล้วยังสนุกไม่หายเลยชอบฝ้าย จริงๆเสียงดีน่ารัก
น.ส. กันทิมา บวกขุนทด 6/7 6ข.

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

อาจารย์...ทำไมข้อสอบมันยากจังเลยอ่า
หนูทำไม่ค่อยได้เลย กลอนวันแม่เพราะดีนะคะ
แหะๆ..หนูพึ่งมาอ่านจริงๆๆก็วันนี้แหละ

นางสาวพัชราวลัย อุดมสินค้า ชั้น ม.6/5 เลขที่ 18ก

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

ดีนะค่ะเป็นกิจกรรมที่น่าสนใจ

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

งานสถาปนาโรงเรียนที่แล้ว
ดีจัง
มีคอนเสริตให้หนูดูด้วย
อิ่มทั้งบุญอิ่มทั้งใจที่เจอพี่ฝ้าย
พี่หวิว Infamous
ชอบค่ะ

นางสาวมัลณิตา เริงชัยภูมิ ม.6/10 เลขที่ 14ก

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

อยากให้ทุกคนนึกถึงวันที่จะมาเรียนที่พิบูลวิทยาลัยแห่งนี้..ว่าลำบากยากเย็นแค่ไหนกว่าจะได้มาอยู่ มาเรียนที่นี่ บางคนลงทุนเรียนพิเศษเพื่อเข้าสอบพิบูลโดยเฉพาะ บางคนอ่านหนังสือข้ามวันข้ามคืน และอาจมีบางคนที่รู้ว่าสอบไม่ได้ก็ถึงกับต้องหาเส้นสายฝากกันเข้ามา..เมื่อนึกถึงความลำบากเหล่านี้ เราก็ควรตอบแทนตัวเองให้กับความทุ่มเท เพื่อตัวเรา เพื่อครอบครัว เพื่อครูอาจารย์ และเพื่อโรงเรียนแห่งนี้ที่เราใฝ่ฝันอยากเข้ามา..และเพื่อโรงเรียนนี้เองเราควรรักษ์ชื่อเสียงของโรงเรียน และปฏิบัติตนให้เป็นนักเรียนที่ดีและคนที่ดีแก่สังคม


น.ส.สวาติวลัย พวงลำเจียก ม.6/4 เลขที่ 17ก.